Բա՛ռ,
Իմ միա՛կ ճշմարտություն,
ես կորցնում եմ քեզ…

Հասմիկ Սիմոնյան

_ Ուտեմ ծիծիկը՜դ,_ բղավում է երկրորդ շարքի երկրորդ տեղում քնած Վալտերը:

*

_ Աղչի, դասերդ խի՞ չես անում,_ հարցնում է հայրը մանկահասակ դստերը:

_ Չգիտե՜մ:

_Ո՞նց չգիտես: Հիմա որ սենց տվել եմ է՜,_ ավելացնում է մայրը:

_ Հիսոս քեզ Քրիստոս, ա՛յ բալամ, թենց բան չանեք, բա երեխուն թե՞նց են դաստիարակում: Մի՛ խփեք, հասկացրե՛ք,_ թոռնուհուն օգնության է գալիս տատիկը:

*

_ Գիտե՞ս չէ, ըստե ինչքան աղջիկ տենում ես, սաղի հետ էղել եմ,_ գլուխ է գովում Պաբլոն:

_Բա իրանք քո հետ էղե՞լ են,_ Հեգնում է Ջոնը:

*

_ Արա՛, էլի ծխե՞լ ես: Պտի հարևաններից լսե՞մ, որ էթում ես պատերի տակ ծխում ես: Բա դու ամոթ-աբուռ չունե՞ս:

_ Վա՜յ դե պապ՛, դե՜:

_ Սիկտիրդ քաշի, աբուշ լագոտ: Հորդ վրից ես թռնում, հա՞: Հո՞րդ ես խաբում:

*

_Կյանքս, ասա՛, որ ինձ սիրում ես:

_Վա՜խ, իշ լավ դոշեր ունես,_ ասում է Վազգենն ու շարունակում լպստել Տինայի` Թեհմինեյի,  կրծքերի արանքի քրտինքը:

*

_ Ազիզ, մի հատ կթռնես ձյաձյային պիվա բերես: Բուտկի տիրոջը ասա, թող պարտքը գրի վրես, ամսվա վերջ կտամ:

*

_Տենաս կարա՞մ հինգը մետք հեռավորությունից միզեմ ուղիղ պիսուարի ծակի մեջ:

_ Գագ ջան, թափով շռի էթանք համերգի, հեսա սկսվում ա:

*

_Տատ:

_ Հը՞:

_ Հոպարը խի՞ ա էսքան դեբիլ:

_ Արա, էլի մե՞րդ ա թույնը սրսկել:

_ Չէ՛, տա՛տ, բայց լուրջ:

*

-Ընտրությունների գնալուց, կյա՛նք, կզանգեմ քեզ, հետս կգաս, չէ՞` գնանք ընտրելու:

— Հա, կգամ: Էդ ընտրությունները մի օր ա՞, թե՞`մի քանի …

*

_Հլը արի գրատախտակի մոտ ու պատմի պավլիկյան ու թոդրակյան շարժման մասին:

_Թոնդրակյան շարժումը սկիզբ է առ…

_Ազի՛զ ջան, տանեցիներդ եհովակա՞ն են:

_Հիմա դա՞սը պատասխանեմ, թե՞` Ձեր հարցին:

*

_ Հիմա գալի՞ս ես մեր մեծանուն գրող Չարենցի տուն-թանգարան:

_ Չէ:

_ Դե գնա ստեղից այ պզուկոտ, զզվում եմ դեմքիդ պզուկներից: Սաղ էլ զզվում են:

*

_Գիտես չէ՞` էտ սևականները ոնց են վեկալում բերանները: Ձվերդ էլ հետը կուլ են տալի:

_Հա՞ որ:

_Հա-բա:

_Ըշտը:

*

_Արա՛, էս դու՞ հոտ հանիր:

_Չէ:

_ Ո՞նց չէ: Ստե մենակ ես ու դու ենք ու Վարդուկ հորքուրը:

_Ասում եմ` ես չեմ հանել:

_Արա՛, էս դու՞ հոտ հանիր:

_Չէ:

_Հը՜մ…

*

_Խի՞ ես խաբում:

_Չե՛մ խաբում:

_Խի՞ ես խաբում:

_Չե՛մ խաբում:

_Խի՞ ես խաբում:

_Չե՛մ խաբում:

_Խի՞ ես խաբում: Ինձի հլը խաբող չի ծնվել: Խի՞ ես խաբում:

_Չե՛մ խաբում:

*

_Ապե, էս ընտրություններին ո՞ւմ ես ընտրել:

_ Բանը… բանը… դե պրեզիդենտի կուսակցությանը էլի:

_Դու դեբի՞լ ես:

_Չէ, ախպեր, նժդեհական գաղափարախոսության կրողն եմ, տարոնատիպ մարդու արտահայտու…

_Բայց, ճշտով, դեբի՞լ ես:

*

_Պապ, հլը նայի ինջ ծիտ ա քայլում փողոցով,_ պատշգամբից կախված` որդին դիմում է հորը:

_Բա սրա մերը ինջ կլներ:

_Բա դրա ամուսի՞նը,_ խոհանոցից դեպի պատշգամբ է վազում տանտիկինը` ձեռները կոնքերին հենած:

*

_Բա հայրենի՞քը:

_Դե, հայրենիքի համար հոգիս կտամ:

_Չէ, հարենիք ծախելը:

_Մի վարկյանում:

*

_Մնացինք մենք մերոնցով:

_ Ու շները, որ իրար են ուտում:

*

_Սիրո՞ւն աղջիկ ա:

_Հըմ… խելացի:

*

_Որ մտնես Եվրոպա, վզիդ խաչը կհանես, կգցես դուրս:

_Խի՞

_Ասում եմ, խաչդ կգցես դուրս:

_Խի՞ այ Վարուժ ձյա:

_ Էդ եվրոպացիք քրիստոնյաներին հարգում են:

_Հա, բայց խի՞:

*

_Բալիկ ջան, դու միլիցաների սիրո՞ւմ ես:

_ Չէ, ես ընձուղտ եմ սիրում:

*

_ Բառեվ Դզեզ: Քուռիկ դժան, կառելի ե դզեր հետ ցանոտանա՞լ:

_Դուք նեոաբեղյանի՞ստ եք:

***

_ Հա լավ, բա ո՞րն ա իրավուքներից մեծագույնը:

_ Լռելու իրավունքը:

_Բա խոսքի ազատության իրավունքը:

_Խոսքի ազատության իրավունքը նաև ստելու իրավունքն է. դրանք քույրեր են. եթե լռելու իրավունք չունես, ապա ունես ստելու իրավունք: Լռելու իրավունքը ավելի մաքուր է, քան թե խոսքինը:

*

_Ա՛զ, որ ուռած ես ըլնում, ի՞նջ ես զգում:

_Հը՞:

_Ասում եմ` կայֆի տակ ի՞նջ ես զգում:

_Հը՞:

_Ուռա՞ծ ես:

_Հը՞:

***

_Բա դեբիլ երջանկությունը ո՞րն ա:

_Էտ ոնց որ հարցնես, թե կյանքի իմաստը որն ա:

_ Հա, կյանքի իմաստը պարզ ա. իմաստը հաճույքների հարատևության պահպանումն ա, մեկ էլ հենց ինքը` իմաստը:

_Դեբիլ երջանկությունն էլ հենց քո ասածի բացակայությունն ա:

_Խի՞:

_Հեչ, լավ, մոռցի՛: