Ժիրայր Ավետիսյանի բլոգը

l’amor che move il sole e l’altre stelle

Դանթե

Ես ծնվեցի քո մեջ

Դու ծնվեցիր իմ մեջ:

Գույներով կլցնեմ հոգիդ,

Լեռներով կպատեմ ծովդ՝

Ոչ թե ազատությունդ սահմանափակելու համար,

Այլ՝ պաշտպանելու:

Ինքդ քեզ կնվիրես Պոսեյդոնին,

Կգրկես ինձ թավջութակի պես,

Ու կսրբենք մեկս մյուսի ավելորդը:

Կզրոյացնենք աշխարհի նշանները,

Ու մեր ստեղծած միակ ուղենիշը

Կհարթի ճամփան:

Կփլուզենք Խոսքը՝

Հանուն նորի ու հավերժի:

Կծնես Գերագույնը.

Կսնենք, կսնենք:

Օ, Բիատրիս,

Ճանապարհորդիր դրախտդ ի վեր:

Գառանից խնդրիր մաքրություն,որ

Իրականությանդ մեջ թող փայլի ապագադ,

Ու ժպտա

Զի կա այն,

Ինչ շարժում է արև

Եւ աստղեր: