Մի՛ քայլիր վրայովս՝

Ուր պսակվել են ու

Ամուսնացել, ուր

Հանգչում է Տիրանոզավրը,

Ուր գայլն է միզել,

Բռնաբարվել է հերթական թիթեռը,

Ուր Բան է գրվել:

Քեզ չեղա խոչընդոտ.

Ինձ ոտնատակ մի՛ տուր:

Հավաքիր ինձ ափերիդ մեջ,

Գուրգուրիր ու տապակիր,

Ինչպես կիևյան կոտլետ, բայց

Բայց չքայլես վրայովս:

Ամպոտիր ոտներդ, որ

Չհպվես ինձ:

Երեսնիվայր պառկիր վրաս

Ու հոտոտիր,

Կծիր,

Բայց չքայլես:

Հեռու լորձոտած ոտներդ,

Մի սրբապղծիր այն վայրը,

Ուր բազմանում են անձրևորդերս,

Ննջում է խլուրդս,

Որտեղով անցել է տերը,

Ծնվել է տավարացու,

Հասունացել է հեղափոխություն,

Պատմվել է ամենաթունդ անեկդոտը:

Չստիպես, որ լեզվով լվանամ

Ապագադ, թե՞` անցյալդ:

Չկոխկրտես

Ասֆալտաբնակ ծիլը

Արնաքամ զինվորի գերեզմանը:

Բերանդ լայն բացիր,

Բերանդ լայն բացիր,

Բերանդ լայն բացիր,

Մի՛ քայլիր սեփական պատմության վրայով:

Բարի՛

Բարի՜

Բարի՞

Բարի լույս:

Մի՜ քայլիր վրայովս`

Ես կույս եմ: