⁹Երբ Օնանը հասկացաւ, որ զաւակը իրենը չի լինի, իր եղբօր կնոջ ծոցը մտնելիս սերմը թափեց գետին, որպէսզի զաւակ չտայ իր եղբօրը։ ¹⁰Օնանի արածը Աստծուն դուր չեկաւ, ուստի նրա հոգին էլ առաւ։ 

Ծննդոց 38

Սռռա՜հ, Կիկիմո՛ն:

Օ՜, սիրելի՛ Հոմո՛ւնկուլուս,

Դո՛ւ, դուրսպրծո՛ւկ Բենիամին:

Յախախոտա սիսիոլին,

Սռռա՜հ ու դուրս թափիր հոգիդ:

Ձեռքերդ հեռու կոկորդիցս,

Ազազիէլ,

Բե՛լ, այրի՛ր սրան,

Խնդրեմ:

Օ՜, սիրելի Հոմո՛ւնկուլուս,

Ծորա Թամարի արգանդից,

Մագլցիր անխնամ հեշտոցի մազածածկույթով

Վեր, Վե՛ր, Վե՜ր:

Սռռա՜հ, Կիկիմո՛ն:

Լցրո՛ւ տաճարիս ճաքերը,

Լո՛ւյս պայթեցրու,

Հա՜վետ:

Օ՜, Ապո՛ֆիս` բարձրյա՛լս,

Ողողի՛ր ինձ.

Հանձնվում եմ:

Սռռա՜հ, Գիլգամեշ,

Ընկերացիր ներսիս Էնկիդուի հետ,

Հաղթիր ինքդ քեզ:

Օ՜, Իշխան Ճանճիկ,

Հալվում եմ,

Սռռա՜հ:

Ձեռքս գրպանիս,

Շփվում եմ հետդ,

Բարի՛ Մամոնա.

Քեզ շատ են սիրում:

Սիլիսիոն կաղատ

Բակմալիս բյինխյոլ,

Հանգչիր հղիի,

Փորիկ-ճաղատին:

Քո բարձ-կրծքերը

Հանգիստս են,Ամեն:

Լիկիլյոն, աքբեր,

Կուսության արյուն:

Շունչ քաշիր.

Պատիր ճակատդ սառը քրտինքով,

Տարածիր սեռական բույրդ,

Օ՜, Մարգարիտ, Սռռա՜հ:

Ծի՛տս, չտառապե՜ս,

Պայքարն անիմաստ է,

Ջուր խմիր,

Վաճառիր հոգիդ, մարմինդ,

Ինձ,

Ազատվի՛ր,

Սռռա՜հ:

Բալուն հայ նեոգառլախիզմի հայրն է:

Բալուն գրող-հրապարախոս է, Պիսառ, կիսաեֆրեյտոր ու շատ մաքուր մարդ:

Բալուն ունի կապեր ինչպես պետական, իշխանական, այնպես էլ կառավարական շրջանակներում (բան չջոԳի):

Բալուն բարի է միայն այն մարդկանց հանդեպ, ովքեր իր հանդեպ անարդար են գտնվել:

Բալուն հայ ժամանակակից իրականության մեջ միակն է, ով օգտվում է նամակագրական հին մեթոդներից` սովորական գրավոր նամակից (որոնք միշտ ինչ-որ հայտնի-անհայտ մարդկանց են ուղղված), այդ է պատճառը, որ նա ունի Չլռողի, կամ Թսվողի համբավ:

Բալուն ակտիվիստ է, սակայն վարում է պասիվ սեռական կյանք:

Բալուն գՌՌանտակեր չէ. նա գառը գՌՌանտից ավելի է գերադասում:

Բալուն մի կտոր հոմոֆոբ է, հակասեմական, անԾի-անԾի-քյարթ, չի ընդունում գենդերային հավասարությունը, դեմ է որոշակի մարդկանց իրավունքներին. կառոչե կարգին մարդ:

Բալուն նույնչափ հետաքրքրվում է եկեղեցիների վիճակով, ինչչափ եկեղեցականները իրենց բենթլիների:

Բալուն առաջինն է լուսաբանել բանակային ահասարսուռ պատմությունները, սակայն ինքը բանակում ծառայել է ընդհամենը վեցը ամիս, քանի որ ռամսավիկ է (ռամսավիկ-լյավ կապերի տեր մարդ)

Բալուն հայ երիտասարդական տարատեսակ միությունների միասնականության խորհրդանիշն է, և նա ընդհանրապես միութենական է:

Բալուն անհաշտ պայքար է մղում պահպանողական գառլախիստների դեմ, սակայն չի ֆինանսավորվում որևէ եվրոպաամերիկյան ժողովրդավարանեոգառլախիստական կազմակերպությունների կողմից:

Բալուն ընդհանրապես չի ֆինանսավորվում. նա սնվում է բացառապես երկնքից իջած մանանայով, որն Աստված է տվել (իսկ ինքը, շան պես,  Տիրոջը չի՛ ճանաչո՜ւմ, բա):

Բալուն ընկերությունը դիտարկում է որպես փոխշահավետ համագործակցության մի ձև, սակայն մինչ օրս իր ընկերներից ոչ մի օգուտ չի ստացել. և նա ամենևին էլ ընկերազուրկ չէ, նա ֆեյսբուքում հազարներով ֆռռենդ ունի:

Բալուն իր հանդիպած առաջին գեղեցիկ աղջկան լայքում է:

Բալուին սիրում են բոլոր աղջիկները, որոնց չեն սիրում բոլոր տղաները:

Բալուն չի հանդուրժում Չոռնիին, և դա, ինչեպես սերը, փոխադարձ է:

Բալուն հանդուրժում է Ծծին, սակայն նրա անվանը որոշակի վերապահումով է մոտենում:

Բալուն ունի որոշակի նմանություն Բոբոլի հետ, սակայն դա նսեմացնում է Բոբոլին, քանզի Բալուն ավելի կրթված է:

Բալուն աննմնան է:

Բալուն ԱՐԻԱԿԱՆ Ա-ՍԵՔՍԻ ջատագովն է, Արթյուր Ռեմբոյի սիրահարը, Գեղամյանին թմբկահարողն ու անկաշկանդ երիտասարդ:

Բալուն, իրո՛ք, լավ մարդ է:

Բալուն, իրո՜ք, լավ մարդ է:

Բալո՞ւն, իրո՞ք, լա՞վ մա՞րդ է՞:

Հ.Գ. բ՜ա՛՞

Ապացույցը զարթարում է ճշմարտությունը

Եթե ՀԱԿը առաջիկա խորհրդարանական ընտրություններում անցնի խորհրդարան, ապա Աստված գոյություն ունի, քանի որ ժողովրդի ձայնը Տիրոջ ձայնն է:

Հարցը Աստծո մասնակի Չգոյության մասին է:

Եթե Աստված գոյություն ունի, ապա խորհրդարան պիտի անցնի նաև Հայաստանի Մարքսիստական կուսակցությունը, որը ՀԱԿ-ի նախատիպ Համաժողովրդական Շարժման  մասն էր կազմում:

Աստծո գոյությունը մեզ անհրաժեշտ է ` անհնար բաների կատարումը հաստատելու համար:

Հայաստանի Մարքսիստական  Կուսակցությունը չի կարող անցնել խորհրդարան, քանզի նրա մոտ բացակայում է Երկրորդ Տերը` Մամոնան` փողը: Մամոնայի բացակայության պայմաններում ՀՄԿ-ն պետք է հույսը դնի Առաջին Տիրոջ վրա, քանի որ մեկը չի կարող երկու տիրոջ ծառայել. չի կարող ծառայել Աստծուն և Մամոնային: Իսկ այդ պայմաններում ՀՄԿ-ի մուտքը խորհրդարան անհնարին է:

Եթե հիշեք, ՄԱԿ անվանվամբ կուսակցության մուտքը խորհրդարան հիմնականում պայմանավորված էր Երկրորդ Տիրոջ ներկայությամբ: Առաջին Տերը` Աստված, առանց Երկրորդ տիրոջ` Մամոնայի, գոյություն չունի, իսկ փողի գոյության պայմաններում` ունի: Այսինքն Մարքսիստական Կուսակցության համար Աստված գոյություն չունի

Ergo, Աստված գոյություն Չունի մասնակիորեն:

Հ.Գ. մեղա, մեղա:

Էսօր էս ինչ լյոքշ ա: հավայի դիվանին (մի հա էլ հավայի) փորս եմ մաժում (Դիոգենեսի կայֆերը հիշեցի), քիթս փորփրում: Հա, շատ լյոքշ ա. դզեց, լավ միտք ա, կայնի սրա մասի(Ն) գրեմ: Վերջում էլ մարդկանց խորհուրդ կտամ` մի քիչ շատ լյոքշ լռվեն, որ ստեղծագործեն:

Արդեն ուրիշ օր. որոշեցի կարդալ կտակարանը (հինը, նորը, իմը). ի վերջո քրիստոնյա եմ (Տերը չլսի): Էջ առ էջ, տող առ տող կարդալով` հավատքս ամրապնդվում է: Հասա պատվիրաններին: Ի՞նչ, չշնանա՞լ: Հմմ… այստեղ зделай  паузу скушай твикс արեցի, հիշեցի` գրապահարանումս Ղուրան կա. այ թե լավ կրոն ա, հա: Ալլահը կայֆեր սիրող տղա ա, կայնի իրան պաշտեմ, կարող ա քիչ արգելքներ լինեն (թենց էլ Աբրահամյան կրոնների տարբերությունը չջոկեցի)… շարունակ էլի…

ԱնՑԱՎ մի քանի օր: Մոլորվել եմ (նորմալ ա): Ալլահն էլ չթողեց` շնանամ (նույն պատվիրանները փաթաթեց գլխիս): Աչքիս որոշել ա ամեն իգականը իրենով անել: Հիշեցի վաղեմի ծծանոթիս` Թամարիկին (վա՛խ, Թամա՛ր), Բջջայինս փորփրեցի, գտա հեռախոսահամարը (կհեռաձայնեմ(էս բառը բեսամթ դուրս էկել ա )), հիշում  եմ` աթեիստ էր. դառնամ նրա գաղափարակիցը:

Պռոստը օր. Իսկ հետո երևացին բեռնատարները, ամբողջովին լույսերի մեջ … էս արտահայտուԹՈՒՅՆը Կոլայից քոփի եմ արել, հետո էլ` քոփիռայթ, դրա համար կարծում են` իմն ա: Հե հե, :Ճ

Ամերիկյան մի օր. Ի՞նչ անել: Լենին պապին ըլներ` կասեր (լիկվիդացնե՞լ) : Ծանոթներս քիչ են, հլը գործ չկա. գնամ միտինգ, չէ՞ որ Անտարբեր չեմ (իսկ անտարբերներին վառում էին, յուհուու): Սկզբից տեսնեմ, թե ուր (կամ` ում) են մտցրել հարկատուներիս փողերը (յանի ես էլ բեսամթ հարկատու եմ), հետո էլ հակառասիստական միտինգի կգնամ (էտ անտիքյառթերի պես բան ա), մեկ ա, որ ռուսաստաններում հարցնեք, սաղ հայերս էլ սև ենք` չոռնի:

Հատուկ ստեղծագործական` կռեածիվ, օր (քնելուց առաջ էի մտացել վերնագիրը, կամ էլ…): Սուրճը ՊԱՍՏՐԱՏ է, խմեմ` սկսեմ: մենակ թե չեմ հիշում` էսօր ծխում եմ, թե թարգել եմ, դրա համար սուրճս ծխեցի, շոկոլադով քաղցրացրի, անցա բուն թեմային: Սե՞ր. ծամոն ա դառել: Երկար ու հաստ բաներ էլ չեմ գրի: Էհ, Ծծ: Վիճակ ա: հենց էտ էլ կգրեմ:

Հլը Ամրգա եմ (ես ստե մնացողը չե՛մ) — էս էրգրի վրով (հենց վրով) նոր թեմա չկա, դրա համար կգրեմ` պարսիկ ուսանողի արկածներն Երևանում, վերնագիրը կփոխեմ` Մեքսիկ բանվորի օրագիըը: կպավ:

ՀոգնածԾ օրեր. հոգնել եմ տասնութերորդ դարի հայ թսիկի կերպարներից ու աթեիստ թամարիկներից, անցնեմ Ա կամ աստծուն, փոսերին etc…

Բը Գը-ոտ օր. ներոx, հառռփած էի

Խումար. բխկում եմ

Ժըպըտացեք.

Որ էլի բան հիշեմ, կգրեմ.

Այ վիլլ բի բեք

Հ.Գ. Շնորհակալություն Ա.Ա. ին, ով նամակի տեսքով ինձ էր ուղարկել այս տեքստը: համարյա փոփոխության չեմ ենթարկել, նկարն էլ է ինքը նկարել: Դատելուց իրան դատեք (վրիցս քցի էլի): Բայց չմոռանանք քարեր նետելու ու անմեղների մասին:

Ինչո՞ւ են մարդիկ ընդհանրապես ուսումնասիրում ամեոբաներին: Չեմ հասկանում, դա ինքդ քեզ ճանաչելու համա՞ր է:

Բոբոլը պարզ տղա է` համարյա հողաթափիկ ինֆուզորիա:

Բոբոլն էլ պրոբլեմներ ունի, մտածելու, ստեղծելու, իր առաջ ծառացած խնդիրները լուծելու անհրաժեշտություն. ինքը պիտի ծառայությունից հետո իր տունը վերանորոգի: Երևի հետո էլի նոր խնդիրներ կառաջանան` դրանք լուծելու անհրաժեշտությամբ:

Բոբոլը լավ տղա է: Ասենք` բոլոր երեխաներն էլ լավն են, անմեղ ու անսխալական: Երևի իր անմեղությունն էլ առիթն է շրջապատի ատելության:

Բոբոլը կյանքում վատ բան չի մտածել: Ինքը երբեք չի մտածել:

Բոբոլը քնելուց նույնիսկ չի խռռացնում, միայն քնի մեջ խոսում է` ճիշտ երեխայի պես, որն առօրյան տեղափոխում է երազների աշխարհ և փորձում այդ աշխարհում գտնել իր հարցերի պատասխանները:

Բոբոլը նվիրված է. նվիված է իր հոտին, իր հովվին, իրեն ուղղություն տվող շներին:

Բոբոլը բարի տղա է: Նա գրկում է իր որովայնը,. օրորում իր օրգանիզմում գտնվող բակտերիաներին, նույնիս իրեն շարունակ անհանգստացնող փորի ճիճվին:

Բոբոլը երջանիկ տղա է: Նա երբեք չի մտածել երջանկության մասին, երբեք չի արել քայլեր` դրան հասնելու: Նա չգիտի` ինչ է երջանկությունը ու հենց դրանով էլ երջանիկ է: այդ ամենը դատարկ բաներ են:

Բոբոլը կրքոտ է. այդքան կիրք նվիրաբերել կարտոֆիլ մաքրելուն, և կամ ինքնամոռաց պարել, երբ Թագուհին դեռ հարիսա է եփում` նույիսկ պատկերացնելն անհնար է: սակայն նա, ցավոք, իրենը չի համարում ԱՐԻԱԿԱՆ ՍԵՔՍԻ գաղափարակիրը:

Բոբոլը հասնող տղա է: Միայն մեկ անգամ Ախտագռադից Երևան տանող ավտոբուսին չի հասել:

Բոբոլը լուրջ տղա է: Միայն նրա հետ կարելի է անվերջ խոսել. ասենք` բոլորս էլ ինքներս մեզ հետ անվերջ խոսում ենք, կամ` պատի:

Բոբոլը շատ հետաքրքիր տղա է: Նրանով են հետաքրքրված ճապոնացի գիտնականները: Նրա հետ երբեք չես ձանձրանա: Վերջերս շատ լավ սերտել է <<նստիր>>, <<Պառկիր>> և <<սիկտիր>> հրամանները:

Բոբոլը բոլորիցս լավն է: Նա նույնիսկ իմ ցինիզմից չի վիրավորվում: Նա նույնիսկ Պատերազմում չի վիրավորվում:

Բոբոլն աստվածային է` անքննելի, բարեգութ, գթասիրտ ու ոտակեր:

Բոբոլն իսկապես ուժեղ է, ավելի ճիշտ ` Բոբոլը Հատկապես ուժեղ է:

Բոբոլին սիրում են բոլոր կանայք` բոյով, թե` նիհար, տղա, թե` աղջիկ:

Բոբոլն է արարիչը այն ամենի, ինչ որ եղել է, կա ու կլինի զուգարանում:

Բոբոլն անպարտելի է: Նա երբեք չի մրցում:

Բոբոլը սիրում է մի օրիորդի, որը, ցավոք, սիրում է իր երրորդ երեխային, գարեջուր և Ժիրինովսկուն:

Բոբոլն ամենուր է` Իմ, քո, հարևան Զառա տոտայի մեջ:

Բոբոլին ոչ ոք չի տեսել. նա գոյություն չունի. հենց դրա համար էլ վախկոտի համբավ ունի:

Բոբոլը միշտ ինքն իրեն համոզում է, որ ինքը եսասեր չէ, կռվում է ինքն իր հետ, համոզում ինքն իրեն, հետո համբուրում հայելին ու հանգիստ քնում` ինքն իր հետ:

Բոբոլը տիրապետում է բացարձակ ճշմատությանը: Նա է կյանքի Բանը (խոսքը), Ճշմարիտ ուղին:

Բոբոլը սրամիտ է, պորճ,  հարբեցող ու դՈՒՍ ընԳած

Բոբոլի համար բոլորը բոբոլ են` անդեմ, անգլխաՎոռ ու ժպտերես:

Հա, մի տեղ էլ Բոբոլը ես եմ, դու ես, մեր հարևան Զառա տոտան:

Ծալը պակաս, անլվա, բառռադի, չլըըփ-չլըփ(ցանկացած ձև), չափալախ, չափալախ, քացով մեՇկին, զռռռռռը

1000 սերիաանոց հայկական ֆիլմի սցենար

Իրապես, մեր ամեն դժբախտության պատճառը Արիական սեքսի բացակայությունն ա` իր ամեն դրսևորումներով: Դրա մասին մի քիչ գրել էի:

Ազգիս(շատ բարձր հնչեց), ժողովրդիս ինքնալուծարման գործընթացը արդեն սկսվել է: Ու հաստատ դրա պատճառը դժվար ապրուստը չէ, այլ արտագաղթը ու մեր տրանսլիտ մտածելակերպը: Չխորանամ, որ ազգի կարևորագույն հատկորոշիչը (կամ միակ) լեզուն է, այլ ոչ թե աստվածները, գենը կամ ասենք միասնական գաղափարախոսությունը (բայց դրա մասին չէր խոսքը):

Չխորանանք, թե ինչքանով է Դիանա Գրիգորյան միասնական կերպարը (իր անձի դեմ բացարձակ բան չունեմ, Դժվար ապրուստն էլ նայում եմ, Իմ Մեծ Չաղ Հայկական Հասանիքն էլ) ազդում մեր դեգրադացմանը:

Նրա հետ հայցազրույցներից մեկում (մոռացել եմ որտեղ, դրա համար հղումը չեմ դնում) Դիանան ասում է, որ ով չի ուզում սերիալներ նայի, թող չնայի: Թվում է` նորմալ պատասխան է, ու էլ հարց չպիտի առաջանա: Այո, ինքնատիրապետումը չկորցրած ցանկացած մարդ կարող է զրկել իրան այդ “հաճույքից”: Բայց ի՞նչ կասեք մեզ` ինքնատիրապետումը կորցրածներիս, հեռուստաէկրաններին կառչողներիս, հեռուստատեսային թմրանյութը օգտագործողներիս, այդ աղբը կուլ տվողներիս: Կարծեմ, եթե ցանկացած կենդանու երկար ժամանակ սոված թողնես, նա կսկսի ցանկած բան ուտել, նույնիսկ հանիբալիզմի դրևորումներ առաջ կգան: Հիմա մենք էլ մի տեսակ էտ վիճակում ենք` ինչ հորդում է էկրաններից, դրանով էլ սնվում ենք: Ու ստեղ ես հիշեցի Մարկեսին ու իր Գնդապետին, ում ոչ ոք չէր գրում: Էտ գորՁի վերջին տողերը անպայման պիտի մեջբերեմ.

_Իսկ ի՞նչ մենք պետք է ուտենք այս ամբողջ ընթացքում,_ Կինը բռնեց Գնդապետի շապիկից ու թափահարեց,_ Ասա’, ի՞նչ պետք է ուտենք:

Գնդապետին պահանջվեց ապրել յոթանասունհինգ տարի` ուղիղ յոթանասունհինգ տարի, որպեսզի հասնի այս ակնթարթին: Եվ նաև իրեն անհաղթ զգաց, երբ ուղիղ ու պարզ պատասխանեց.

_ ՔԱՔ:

Այնպես որ, Կե’ցցե հրաժարումը

Հ.Գ. Էս վիդեոն էլ քցել եմ, որ ազգովի վայելենք ;Ճ (lav asi?)