Մի օր էլ կարդուկեմ
դիմակս,
կլվանամ ծաղրածուական
շրթներկս,
կարտաշնչեմ
միևնույն ուղղությամբ,
ինչ դու,
մեր հոգնածությունն էլ
հանգիստ կծնի:
Մի օր էլ կանգառ
չի լինի.
հաջորդ օրվա սահմանաբաժանը
արևը կտա:
Լուսինն էլ ուսերը թոթվելով՝
կհեռանա.
իր ժամանակը չէր.
տիեզերական ձեռառնոցի:
Ուղեղդ հենց հիմա
ոչ մի բառ ծնելու
ունակ չէ:
Բայց կգա հաջորդ օրը,
այգիներ կբուսնեն,
հետո անապատներ,
հետո քաղաքային շենքերի քարեր,
էլեկտրասյուներ,
որմնանկարներ:
Մի օր էլ արագ կանցնի,
հաջորդը՝ կլռվի կոկորդումդ,
մյուսը կլողա քեզ հակառակ:
Մի օր էլ խխունջի
եղջյուրների պես՝
սլացիկ
ներս կքաշվես մեջդ,
կյուղապատես հոգիդ,
կօծես անուշահոտություններով:
Մի օր էլ ես
մարմին չեմ երգի,
հաջորդ օրը
պրոլետարական քայլերգ
կգրեմ,
մյուս օրը կատեմ
ամբոխը,
հետո էլի գարուն,
տրամադրություն՝
ըստ եղանակի,
ըստ ճոճման աստիճանի,
ըստ քեզ,
ըստ համենայնի:
Մի օրը էլ շապիկս նույն հինը կլինի,
հետո ժպիտս կփոխվի,
մի օր նույնը չես լինի,
մի օր՝ ես:
Մի օր ես քո անցյալը կլինեմ,
հաջորդ օրը դու՝ իմ ապագան:
Հետո էլի օրեր կլինեն,
հետո օրը ժամով չենք չափի, ոչ էլ
արեգակով,
ու ոչ էլ տարածությունը
կլինի
չափելի:
Հետո շեղվելու
ուրիշ բաներ
ի հայտ կգան,
բայց դա
թող
հաջորդ
օրվան:
Մի քանի օր
բարդ կլինի,
հաջորդները
կծորան
սառն աղբյուրի պես:
Հետո ոչինչ չի լինի
Օսլայած վերնաշապիկս
կմնա աթոռին հենված,
նորաձևությունն անցած շորերդ
այրումը
կնախընտրեն
կախաղանից:
Բայց դա շատ օրեր
հետո:
Հիմա՝
էլեկտրասյուներ,
որմնանկարներ,
ճոճման միաձուլում,
գդալներ,
խառը,
խառը գդալներ,
մտածողի կուզիկություն,
ճտման ձգվող վիզ,
հունական բարոյականություն:
Հետո էլի օրեր կգան,
առանց ինձ ու քեզ:
Հետո օրերն էլ կվերանան:
Հետո ոչինչ չի լինի,
հետո ոչինչ չի լինի,
հետո ոչինչ չի լինի,
հետո ոչինչ չի լինի:
Մի օր էլ ուրիշ
օրեր կգան,
ուրիշ աչքեր,
ուրիշ պրոլետարներ,
ուրիշ տնտեսություն,
ուրիշ
էլեկտրասյուներ,
որմնանկարներ:
Մի օր էլ ամեն ինչ նույնը կլինի.
ճիշտ այսօրվա պես: