Մի օր էլ կարդուկեմ

դիմակս,

կլվանամ ծաղրածուական

շրթներկս,

կարտաշնչեմ

միևնույն ուղղությամբ,

ինչ դու,

մեր հոգնածությունն էլ

հանգիստ կծնի:

Մի օր էլ կանգառ

չի լինի.

հաջորդ օրվա սահմանաբաժանը

արևը կտա:

Լուսինն էլ ուսերը թոթվելով՝

կհեռանա.

իր ժամանակը չէր.

տիեզերական ձեռառնոցի:

Ուղեղդ հենց հիմա

ոչ մի բառ ծնելու

ունակ չէ:

Բայց կգա հաջորդ օրը,

այգիներ կբուսնեն,

հետո անապատներ,

հետո քաղաքային շենքերի քարեր,

էլեկտրասյուներ,

որմնանկարներ:

Մի օր էլ արագ կանցնի,

հաջորդը՝ կլռվի կոկորդումդ,

մյուսը կլողա քեզ հակառակ:

Մի օր էլ խխունջի

եղջյուրների պես՝

սլացիկ

ներս կքաշվես մեջդ,

կյուղապատես հոգիդ,

կօծես անուշահոտություններով:

Մի օր էլ ես

մարմին չեմ երգի,

հաջորդ օրը

պրոլետարական քայլերգ

կգրեմ,

մյուս օրը կատեմ

ամբոխը,

հետո էլի գարուն,

տրամադրություն՝

ըստ եղանակի,

ըստ ճոճման աստիճանի,

ըստ քեզ,

ըստ համենայնի:

Մի օրը էլ շապիկս նույն հինը կլինի,

հետո ժպիտս կփոխվի,

մի օր նույնը չես լինի,

մի օր՝ ես:

Մի օր ես քո անցյալը կլինեմ,

հաջորդ օրը դու՝ իմ ապագան:

Հետո էլի օրեր կլինեն,

հետո օրը ժամով չենք չափի, ոչ էլ

արեգակով,

ու ոչ էլ տարածությունը

կլինի

չափելի:

Հետո շեղվելու

ուրիշ բաներ

ի հայտ կգան,

բայց դա

թող

հաջորդ

օրվան:

Մի քանի օր

բարդ կլինի,

հաջորդները

կծորան

սառն աղբյուրի պես:

Հետո ոչինչ չի լինի

Օսլայած վերնաշապիկս

կմնա աթոռին հենված,

նորաձևությունն անցած շորերդ

այրումը

կնախընտրեն

կախաղանից:

Բայց դա շատ օրեր

հետո:

Հիմա՝

էլեկտրասյուներ,

որմնանկարներ,

ճոճման միաձուլում,

գդալներ,

խառը,

խառը գդալներ,

մտածողի կուզիկություն,

ճտման ձգվող վիզ,

հունական բարոյականություն:

Հետո էլի օրեր կգան,

առանց ինձ ու քեզ:

Հետո օրերն էլ կվերանան:

Հետո ոչինչ չի լինի,

հետո ոչինչ չի լինի,

հետո ոչինչ չի լինի,

հետո ոչինչ չի լինի:

Մի օր էլ ուրիշ

օրեր կգան,

ուրիշ աչքեր,

ուրիշ պրոլետարներ,

ուրիշ տնտեսություն,

ուրիշ

էլեկտրասյուներ,

որմնանկարներ:

Մի օր էլ ամեն ինչ նույնը կլինի.

ճիշտ այսօրվա պես: